Ιταλία 90 χρόνια πριν: ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελειώνει

Ιταλία 90 χρόνια πριν: ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελειώνει
Ιταλία σήμερα: θρήνος και γιορτή

Ενενήντα χρόνια πριν, στη βίλα Τζιούστι, η Αυστρία παραδόθηκε στην Ιταλία. Νίκη! Για την Ιταλία. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε!

Αλλά ήταν ένας πόλεμος που οι εργάτες δεν ήθελαν και επιβλήθηκε σε αυτούς με τη βία από το ιταλικό Κράτος.

Θυμάται κανείς σήμερα ότι το 1915 στο Μιλάνο, τη Ρώμη, το Τορίνο και άλλες πόλεις έγιναν μαζικες διαδηλώσεις ενάντια στον πόλεμο; Ότι στο Τορίνο 100.000 απεργοί εργάτες συγκρούστηκαν με τη αστυνομία και το στρατό σε μια μάχη που κράτησε δύο μέρες;

Ήταν ξεκάθαρο ότι οι εργάτες δεν επιθυμούσαν να γίνουν τροφή για τα κανόνια. Δεν είχαν καμία πρόθεση να πληρώσουν το κόστος του πολέμου που επιβαλλόταν από την αστική τάξη, τους μεγαλοβιομήχανους και τους ανώτερους αξιωματικούς του στρατού.

Και είναι απίθανο, επίσης, να θυμηθούμε τις επόμενες μέρες ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου έγιναν ένα εκατομμύριο δίκες για λιποταξία, ότι αποδεκατίστηκαν ολόκληρα συντάγματα κτηνωδώς, ότι έγιναν 4.000 συλλήψεις κατά τη διάρκεια αντιπολεμικών διαδηλώσεων.

Ποιος θυμάται τώρα ότι στο Τορίνο το 1917 ο λαός ξεσηκώθηκε ξανά ενάντια στην αύξηση των τιμών των ειδών πρώτης ανάγκης, για ψωμί και ειρήνη;

Η Ιταλία γιορτάζει σήμερα υποκριτικά τη “νίκη” της. Αλλά ήταν μια νίκη που πληρώθηκε με 680.000 νεκρούς, 2 εκατομμύρια τραυματίες, ακρωτηριασμένους και αιχμαλώτους, όλοι εργάτες που στάλθηκαν στο σφαγείο εναάντια σε άλλους εργάτες άλλων χωρών – συνολικά χάθηκαν 15 εκατομμύρια εργάτες. Προλετάριοι που τους είπαν ότι πολεμούν για την πατρίδα τους. Εξαπατημένοι. Οι πραγματικοί εχθροί ήταν οι αρχηγοί τους, που σχεδίαζαν μυστικά το μακελειό στα αρχηγεία τους, μακριά από τα χαρακώματα.
Το ιταλικό Κράτος γιορτάζει σήμερα την τραγωδία αυτή με ομιλίες, εκδηλώσεις μνήμης, στρατιωτικές παρελάσεις, επισκέψεις σε πολεμικά νεκροταφεία, ευλογίες στην γενναιότητα των Ιταλών στρατιωτών που πέθαναν για την πατρίδα, ειδικά μαθήματα στα σχολεία και τη διαταγή του υπουργού Άμυνας La Russa, να αναρτηθεί η ιταλική σημαία (αν και πάντα είναι αναρτημένη στα δημόσια κτίρια!)

Αλλά οι συγκινητικές λέξεις και οι προσευχές για τον ηρωισμό εκ μέρους των κυβερνώντων και των ενόπλων δυνάμεων, θα μας εξαπατήσουν: η πατρίδα και ο εθνικισμός είναι εφευρέσεις που χρησιμοποιούνται για να θέτουν τους εργάτες της μιας χώρας αντιμέτωπους σε αυτούς της άλλης, να νομιμοποιούν τους στρατούς με τους οποίους ελέγχουν τη γη και προσταεύουντα οικονομικά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού όπου χρειάζεται να επέλθει καταστροφή, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τον Καύκασο ή το Θιβέτ, την Αφρική το Λίβανο και την Παλαιστίνη, παράγοντας εκατομμύρια πρόσφυγες, μιζέρια και ερείπια, ανεργία και μετανάστευση.

Ενενήντα χρόνια αργότερα, η 4 Νοέμβρη είναι η ημέρα της αποκήρυξης του πολέμου, για τον αντιμιλιταρισμό και τη μη βία μεταξύ των λαών, για την ανακωχή και την αποστρατιωτικοποίηση όλων των πολεμικών ζωών, για την αποχώρηση του ιταλικού στρατού και όλων των στρατών από τις ειρηνευτικές αποστολές.

Στις 4 Νοέμβρη 2008, ας αφήσουμε τις σημαίες μεσίστειες, ας θρηνήσουμε τους μαάρτυρες τς βαρβαρότητας του καπιταλισμού, του εθνικισμού και του μιλιταρισμού.
Ειρήνη και αλληλεγγύη μεταξύ των εργατών όλου του κόσμου. Διεθνής αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση και τη φτώχεια.

Federazione dei Comunisti Anarchici (FdCA)
Ομοσπονδία Κομμουνιστών Αναρχικών

4 Νοέμβρη 2008

* Η ανακοίνωση αυτή δημοσιεύηκε στο www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 4 Νοέμβρη 2008.