Στην υπεράσπιση της συλλογικής ιδιοκτησίας
Ενάντια στα άπληστα χέρια του καπιταλισμού και της κρατικής γραφειοκρατικής διαχείρισης
Η Federazione dei Comunisti Anarchici υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του νερού, συμπεριλαμβανομένης και της εκστρατείας για τη διενέργεια δημοψηφίσματος από το φόρουμ Acqua Bene Comune που αποσκοπεί στην κατάργηση τριών Άρθρων νομοθεσιών που αφορούν το περιβάλλον, την ενέργεια και την οικονομική ανάπτυξη, ενώ αντιτίθεται, επίσης, στην υποχρεωτική εφαρμογή των σχετικών κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέσω αυτών των Άρθρων, οι τοπικές Αρχές θα είναι υποχρεωμένες να παρέχουν τις υπηρεσίες ύδρευσης σε ιδιωτικές εταιρείες ή σε συνασπισμούς δημόσιων και ιδιωτικών φορέων στους οποίους οι δεύτεροι πρέπει να κατέχουν την πλειοψηφία των μετοχών (70% κατά το 2015, με προοδευτική αύξηση των ιδιωτικών εταιρειών).
Έχουμε επίγνωση ότι η διαχείριση των συλλογικών πόρων και περιουσιακών στοιχείων από δημόσιους επιχειρησιακούς φορείς παράγει γενικά κακές υπηρεσίες και κακή διαχείριση των πόρων, ως αποτέλεσμα της αναπόφευκτης άγνοιας εκ μέρους του κρατικού γραφειοκρατικού μηχανισμού του των αναγκών και επιθυμιών των τοπικών κοινοτήτων. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι αυτό δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα, ιδιαίτερα για τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού.
Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης - επειδή μας έχει το διδάξει η πικρή μας εμπειρία - ότι η διαχείριση των συλλογικών πόρων από τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς το μόνο που παράγει είναι ακόμη χειρότερες συνθήκες όσον αφορά την υλική ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχότερων στοιχείων της κοινωνίας, δεδομένου ότι η ιδιωτική διαχείριση μετατρέπει τους αναφαίρετα συλλογικούς πόρους, όπως το νερό, σε ένα ακόμη εμπόρευμα που θα το διαπραγματεύονται στην καπιταλιστική αγορά και, επομένως, θα υπόκειται στους νόμους του κέρδους και των κερδοσκοπικών ιδιοτροπιών της αγοράς αυτής.
Όχι μόνο θέλουν να επιβάλουν μια διαχείριση ενός πόρου για μας από την κορυφή προς τα κάτω, αφήνοντάς μας έρμαια στις ιδιοτροπίες των ιδιωτικών μάνατζερ, αλλά θα κάνουν πιο ακριβό το νερό, δεδομένου ότι είναι εξαιρετικά πιθανό ότι η επένδυση που απαιτείται για τη διατήρηση ή τη βελτίωση της ύδρευσης σε αποδεκτά επίπεδα θα προωθηθεί πλέον σύντομα. Ο ανελέητος νόμος της αγοράς θα υποχρεώσει τις ιδιωτικές εταιρείες να τηρούν την αναλογία κόστους-οφέλους όσο το δυνατόν χαμηλότερα.
Και ακόμη και αν αυτός ο νόμος της αγοράς δεν επρόκειτο να λειτουργήσει επαρκώς, οι νομοθέτες μας έχουν έρθει με ένα σχέδιο για να σώσουν τα ιδιωτικά κεφάλαια χάρη σε ένα δώρο προς τους ιδιώτες επενδυτές: σύμφωνα με το Άρθρο 154 του νομοθετικού διατάγματος No.152/2006 - ένα από τα τρία Άρθρα για τα οποία το Φόρουμ επιδιώκει να ασκήσει έφεση – με το οποίο εγγυάται κέρδος για τον πάροχο υπηρεσιών μέσω μιας εισφοράς ύψους 7% που θα καταβάλεται μέσω των λογαριασμών του νερού, προκειμένου να καλυφθούν οι κίνδυνοι του επενδυμένου κεφαλαίου.
Για τους λόγους αυτούς, τα μέλη της Federazione dei Comunisti Anarchici θα υποστηρίξουμε κάθε πρωτοβουλία και αγώνα αντίστασης στην ιδιωτικοποίηση του νερού, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής υπογραφών που απαιτούνται για τη διενέργεια δημοψηφίσματος σε τραπέζια που έχουν συσταθεί από διάφορες οργανώσεις βάσης, μαζί με τυχόν μελλοντικές πρωτοβουλίες υπεράσπισης της δημόσιας ιδιοκτησίας και διαχείρισης των υδάτων στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Γνωρίζουμε ότι καπιταλιστικές επιθέσεις της ελεύθερης αγοράς στις συνθήκες διαβίωσης των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων δεν θα τερματιστούν μ’ αυτήν την προσπάθεια μανούβρας για το νερό. Είναι μια τάση που επηρεάζει όλους τους συλλογικούς μας πόρους και τα δημοψηφίσματα από μόνα τους δεν θα μπορέσουν ποτέ να σταματήσουν τη δικέφαλη βδέλλα κράτους και κεφαλαίου.
Η αυτόνομη αυτοδιαχείριση των ζωτικών πόρων σε όλη την επικράτεια, μέσω του άμεσου ελέγχου από τους τοπικούς φορείς των παραγωγών, είναι δυνατή και αναγκαία, αν δεν θέλουμε να δούμε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε οριστικά και αμετάκλητα κατεστραμμένο από την απληστία των καπιταλιστικών ολιγαρχιών για κέρδος, ή επιδεινωμένο κάτω από μια γραφειοκρατικοποιημένη κατάσταση.
Federazione dei Comunisti Anarchici
21 Μάη 2010
* Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 26 Μάη 2010.
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009
1984-2009, 25 χρόνια από την πρώτη αντιεκκλησιαστική συνέλευση στο Fano
1984-2009, 25 χρόνια από την πρώτη αντιεκκλησιαστική συνέλευση στο Fano
Οι Αντιεκκλησιαστικές Συνελεύσεις άρχισαν να γίνονται 25 χρόνια πριν στο Fano και έμελλαν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στη μάχη σε όλη την Ιταλία για σεβασμό στην πολιτισμική ποικιλότητα και την ελευθερία σκέψης, σε μια χώρα η οποία σε πολλά επίπεδα συνεχίζει να παραμένει καθυστερημένη όσον αφορά την αναγνώριση της ατομικής ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων που έχουν θεσμοσποιηθεί στις άλλες χώρες της Ευρώπης εδώ και πολύ καιρό, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος σε μια ζώσα θέληση, το δικαίωμα σε μια εγκυμοσύνη με τη βοήθεια της ιατρικής και τα πολιτικά δικαιώματα για μη παντρεμένα ζευγάρια.
Η ιστορία των Συνελεύσεων αυτών είναι μια ιστορία προκλήσεων και προβοκάτσιας (π.χ. η επίθεση των ακροδεξιών σκίνχεντ το 1988 και οι διάφορες αλλοιώσεις του Τύπου) και καταστολής (ας θυμηθούμε τις απόπειρες απαγόρευσης επίδειξης των λέξεων Αντιεκκλησιαστική Συνέλευση και οι απογορεύσεις του να χρησιμοποιούνται δημόσιοι χώροι τη δεκαετία του 1990, για να μην παραθέσουμε τις διάφορες - επιτυχείς - δικαστικές διαμάχες. Ήταν ένα δημιουργικό χάος και αντιπροσώπευσε ένα σημαντικό σημείο γι΄ αυτό που το 1986 έκανε την πρώτη οργανωμένη διαδήλωση κατά των κατασκευασμένων δικών σε βάρος μελών της Καθολικής Εκκλησίας τη Ιταλίας - το Σύνδεσμο των Μη Βαπτιστών (Associazione per lo Sbattezzo).
Οι συνελεύσεις ήταν κάτι σαν μικρά φεστιβάλ Woodstock, με επισκέπτες και σπουδαία μουσική και παραστάσεις και σχεδόν πάντα σε αυτοδιευθυνόενη βάση, χρησιμοποιώντας δημόσιους χώρους οι οποίοι έως τότε χρησιμοποιούνταν ελάχιστα ή και καθόλου, χώροι όπως οι Rocca Malatestiana, Bastione Sangallo πριν την ανακαίνιση) και Chiostro San Michele.
Ήταν τα χρόνια που πάπας ήταν ο Βοϊτίλα που εκλέχθηκε το 1978, και οι διάφορες οικονομικές και πολιτικές συμφωνίες με αποκορύφωμα το σκάνδαλο IOR το 1982, η ποινικοποίηση του καρδινάλιου Paul Marcinkus και η δολοφονία του Roberto Calvi. Ένα έντονο κλίμα στο οποίο έγινε και η απόπειρα κατά της ζωής του πάπα το 1981.
Αλλά ήταν επίσης και τα χρόνια των μεταρρυθμίσεων των θρησκευτικών λειτουργιών σε κρατικά σχολεία χάαρη στο νόμο Falcucci το 1985. Ήταν η εποχή που όταν ο Κράξι υπέγραψε ένα νέο Concordat, εισάγοντας το "8 τοις χιλίοις" προς όφελος της Καθολικής Εκκλησίας (1)
Οι συνελεύσεις που ήταν ολοκληρωτικά αυτοδιευθυνόμενες και οργανώνονταν από την Αναρχική Ομάδα "N. Papini", αλλά επίσης είχαμε και την ενεργό συμμετοχή αρκετών άλλων αναρχικών οργανώσεων, μαζί και την FdCA (Federazione dei Comunisti Anarchici – Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών), η μεγαλύτερη δύναμη της οποίας ήταν η ικανότητά της να δημιουργήσει μια λαϊκή ζώνη διαλόγου και συζήτηση ιδεών και, φυσικά, να συνεχίσει τις μεγάλες μάχες για μια λαϊκή κοινωνία εκείνη την εποχή των αλλαγών στο εσωτερικό της ιταλικής κοινωνίας.
Με τα χρόνια, εκτός από τα θαυμάσια "Αιρετικά Μενού" που σερβίρονταν από αυτοδιευθυνόμενες κουζίνες, μαγειρεύοντας πάνω από 500 φαγητά την ημέρα, έγιναν συνέδρια και συζητήσεις για τις πολιτιστικές ρίζες της Λίγκας του Βορρά, καθώς και τη σχετικά νέα τότε γι' αυτούς αντίληψη (τη δεκαετία του 1980) περι πολυπολιτισμού. Δεκάδες μουσικές ομάδες και καλλιτέχνες συνεισέφεραν δωρεάν και με κάθε Συνέλευση ερχόταν αρκετός κόσμος σε διάφορα ξενοδοχεία και κάμπινγκ της περιοχής του Fano, eνώ τα ιταλικά ΜΜΕ (από την "Il Corriere della Sera" μέχρι το "Marie Claire") έστελναν δημοσιογράφους, όπως και οι ξένες εφημερίδες, για να καλύψουν τα γεγονότα.
Από τις πρώτες μέρες της πρώτης Συνέλευσης (3-4 Αυγούστου 1984 στο Tensostruttura), η Αντιεκκλησιαστική Συνέλευση ήταν παράδεισος ελευθερίας και μη συμβιβασμού, ένα παράδειγμα ίσως που σήμερα είναι δύσκολο να επαναδημιουργήσει ένα τέτοιο δίκτυο πολιτισμού, πολιτικής και δημιουργικότητας, κάτω από τον αυξανόμενο έλεγχο της αγοράς, της εμπορικοποίησης και των πιέσεων εκ μέρους των πολιτικών θεσμών, σε μια κοινωνία που υποφέρει από ένα τόσο αυξανόμενο στρες.
- Περισσότερες πληροφορίες, κείμενα, φωτογραφίες, αφίσες κ.λπ. στα http://www.abanet.it/papini/anticler/meeting.htm
http://it.wikipedia.org/wiki/Associazione_per_lo_Sbattezz
(1) http://en.wikipedia.org/wiki/Eight_per_thousand
* Δημοσιεύτηκε στο www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης", 13 Σεπτέμβρη 2009
Οι Αντιεκκλησιαστικές Συνελεύσεις άρχισαν να γίνονται 25 χρόνια πριν στο Fano και έμελλαν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στη μάχη σε όλη την Ιταλία για σεβασμό στην πολιτισμική ποικιλότητα και την ελευθερία σκέψης, σε μια χώρα η οποία σε πολλά επίπεδα συνεχίζει να παραμένει καθυστερημένη όσον αφορά την αναγνώριση της ατομικής ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων που έχουν θεσμοσποιηθεί στις άλλες χώρες της Ευρώπης εδώ και πολύ καιρό, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος σε μια ζώσα θέληση, το δικαίωμα σε μια εγκυμοσύνη με τη βοήθεια της ιατρικής και τα πολιτικά δικαιώματα για μη παντρεμένα ζευγάρια.
Η ιστορία των Συνελεύσεων αυτών είναι μια ιστορία προκλήσεων και προβοκάτσιας (π.χ. η επίθεση των ακροδεξιών σκίνχεντ το 1988 και οι διάφορες αλλοιώσεις του Τύπου) και καταστολής (ας θυμηθούμε τις απόπειρες απαγόρευσης επίδειξης των λέξεων Αντιεκκλησιαστική Συνέλευση και οι απογορεύσεις του να χρησιμοποιούνται δημόσιοι χώροι τη δεκαετία του 1990, για να μην παραθέσουμε τις διάφορες - επιτυχείς - δικαστικές διαμάχες. Ήταν ένα δημιουργικό χάος και αντιπροσώπευσε ένα σημαντικό σημείο γι΄ αυτό που το 1986 έκανε την πρώτη οργανωμένη διαδήλωση κατά των κατασκευασμένων δικών σε βάρος μελών της Καθολικής Εκκλησίας τη Ιταλίας - το Σύνδεσμο των Μη Βαπτιστών (Associazione per lo Sbattezzo).
Οι συνελεύσεις ήταν κάτι σαν μικρά φεστιβάλ Woodstock, με επισκέπτες και σπουδαία μουσική και παραστάσεις και σχεδόν πάντα σε αυτοδιευθυνόενη βάση, χρησιμοποιώντας δημόσιους χώρους οι οποίοι έως τότε χρησιμοποιούνταν ελάχιστα ή και καθόλου, χώροι όπως οι Rocca Malatestiana, Bastione Sangallo πριν την ανακαίνιση) και Chiostro San Michele.
Ήταν τα χρόνια που πάπας ήταν ο Βοϊτίλα που εκλέχθηκε το 1978, και οι διάφορες οικονομικές και πολιτικές συμφωνίες με αποκορύφωμα το σκάνδαλο IOR το 1982, η ποινικοποίηση του καρδινάλιου Paul Marcinkus και η δολοφονία του Roberto Calvi. Ένα έντονο κλίμα στο οποίο έγινε και η απόπειρα κατά της ζωής του πάπα το 1981.
Αλλά ήταν επίσης και τα χρόνια των μεταρρυθμίσεων των θρησκευτικών λειτουργιών σε κρατικά σχολεία χάαρη στο νόμο Falcucci το 1985. Ήταν η εποχή που όταν ο Κράξι υπέγραψε ένα νέο Concordat, εισάγοντας το "8 τοις χιλίοις" προς όφελος της Καθολικής Εκκλησίας (1)
Οι συνελεύσεις που ήταν ολοκληρωτικά αυτοδιευθυνόμενες και οργανώνονταν από την Αναρχική Ομάδα "N. Papini", αλλά επίσης είχαμε και την ενεργό συμμετοχή αρκετών άλλων αναρχικών οργανώσεων, μαζί και την FdCA (Federazione dei Comunisti Anarchici – Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών), η μεγαλύτερη δύναμη της οποίας ήταν η ικανότητά της να δημιουργήσει μια λαϊκή ζώνη διαλόγου και συζήτηση ιδεών και, φυσικά, να συνεχίσει τις μεγάλες μάχες για μια λαϊκή κοινωνία εκείνη την εποχή των αλλαγών στο εσωτερικό της ιταλικής κοινωνίας.
Με τα χρόνια, εκτός από τα θαυμάσια "Αιρετικά Μενού" που σερβίρονταν από αυτοδιευθυνόμενες κουζίνες, μαγειρεύοντας πάνω από 500 φαγητά την ημέρα, έγιναν συνέδρια και συζητήσεις για τις πολιτιστικές ρίζες της Λίγκας του Βορρά, καθώς και τη σχετικά νέα τότε γι' αυτούς αντίληψη (τη δεκαετία του 1980) περι πολυπολιτισμού. Δεκάδες μουσικές ομάδες και καλλιτέχνες συνεισέφεραν δωρεάν και με κάθε Συνέλευση ερχόταν αρκετός κόσμος σε διάφορα ξενοδοχεία και κάμπινγκ της περιοχής του Fano, eνώ τα ιταλικά ΜΜΕ (από την "Il Corriere della Sera" μέχρι το "Marie Claire") έστελναν δημοσιογράφους, όπως και οι ξένες εφημερίδες, για να καλύψουν τα γεγονότα.
Από τις πρώτες μέρες της πρώτης Συνέλευσης (3-4 Αυγούστου 1984 στο Tensostruttura), η Αντιεκκλησιαστική Συνέλευση ήταν παράδεισος ελευθερίας και μη συμβιβασμού, ένα παράδειγμα ίσως που σήμερα είναι δύσκολο να επαναδημιουργήσει ένα τέτοιο δίκτυο πολιτισμού, πολιτικής και δημιουργικότητας, κάτω από τον αυξανόμενο έλεγχο της αγοράς, της εμπορικοποίησης και των πιέσεων εκ μέρους των πολιτικών θεσμών, σε μια κοινωνία που υποφέρει από ένα τόσο αυξανόμενο στρες.
- Περισσότερες πληροφορίες, κείμενα, φωτογραφίες, αφίσες κ.λπ. στα http://www.abanet.it/papini/anticler/meeting.htm
http://it.wikipedia.org/wiki/Associazione_per_lo_Sbattezz
(1) http://en.wikipedia.org/wiki/Eight_per_thousand
* Δημοσιεύτηκε στο www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης", 13 Σεπτέμβρη 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
