Δεν χρειαζόμασταν έναν ακόμα μάρτυρα

Ενώ η Ελλάδα προετοιμαζόταν για τη γενική απεργία που είχε προκηρυχθεί για τις 10 Δεκέμβρη ενάντια στην κυβέρνηση Καραμανλή και την οικονομική κρίση, και οι κινητοποιήσεις της βάσης σε σχολεία και πανεπιστήμια αναπτύσσονταν περαιτέρω εδώ και αρκετό καιρό ενάντια στις μεταρρυθμίσεις, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ηλικίας μόνο 16 χρόνων, έγινε η ανεπιθύμητη επιλογή γινόμενος το θύμα και ο αποδιοπομπαίος τράγος των αστυνομικών μηχανισμών και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τις κατασταλτικές δυναμεις του Κράτους.

Η οικονομική κρίση που έχει εξαπολυθεί από τον διεθνή καπιταλισμό ενάντια στους εκμεταλλευόμενους όλου του κόσμου, που διαχειρίζεται με μέτρα που επιβάλουν γενικευμένη πτώχευση εκ μέρους των Κρατών, καταστρέφει τις εύθραυστες ισορροπίες και τους επισφαλείς συνασπισμούς εξουσίας ανάμεσα σε εξουσιαστικές ομάδες και ακροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα, καθιστώντας μας ικανούς να αντικρίσουμε την αληθινά αντιδημοκρατική και αντιδραστική αποστολή και φύση του Κράτους και των μηχανισμών της (αν)ασφάλειάς του: αποξένωση, ποινικοποίηση και εξαφάνιση της όποιας κοινωνικής αντιστασης.

Το ίδιο έγινε και με τη δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι στη Γένοβα το 2001, το ίδιο έχει γίνει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια και σε χώρες όπως η Παλαιστίνη και περιοχές όπως η Οαχάκα στο Μεξικό. Το περασμένο Σάββατο το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα.

Οι αυθόρμητες διαδηλώσεις σ’ ολόκληρη τη χώρα είναι το αποτέλεσμα του πολιτικού, λαϊκού θυμού εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή και τις εγκληματικές πράξεις της αστυνομίας. Η ελληνική κυβέρνηση είναι εκείνη που πρώτη όπλισε και εξαπέλυσε τους δολοφόνους μπάτσους και αργότερα ήταν η ίδια που αποδύθηκε σε έναν ηλίθιο χορό από συγγνώμες και παραιτήσεις, αλλά δεν τιμώρησε κανέναν. Στην πραγματικότητα προσπαθεί να στρέψει την προσοχή στις καταστροφές δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών, ενώ επιχειρεί να καταστείλει τους διαδηλωτές, επιτιθέμενη στον κόσμο με χημικά όπλα και βασανίζοντας όσους συλλαμβάνονται.

Η εξέγερση αυτή είναι μόνο η αρχή. Και η γενική απεργία, μια συνδικαλιστική και κοινωνική, πολιτική και ταξική γενική απεργία, μπορεί να ματετρέψει την λαϊκή οργή σε ένα οργανωμένο οικοδόμημα της βάσης για μια ελευθεριακή εναλλαγή.

Σε κάθε χώρα η αναπτυσσόμενη κρίση του καπιταλισμού πλασσάρει τον λογαριασμό για τα σπασμένα στις εργαζόμενες τάξεις και τους εκμεταλλευόμενους της κοινωνίας.

Πρέπει να αντιδράσουμε, σε κάθε χώρα, συγκροτώντας από κοινού την κοινωνική αντιπολίτευση που χρειάζεται για να υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας από την εξόντωσή μας στο όνομα του Κέρδους.

Αλληλεγγύη με το ελληνικό αναρχικό κίνημα και με τα θύματα της καταστολής. Διεθνής αλληλεγγύη με κάθε κοινωνικό αγώνα, στην Ελλάδα και σ’ όλη την Ευρώπη!

Federazione dei Comunisti Anarchici
(FdCA - Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών)

8 Δεκέμβρη 2008

*Δημοσιεύτηκε στις 9 Δεκέμβρη στο http://www.anarkismo.net
Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, την ίδια μέρα.